Van versleten spijkerjack tot extravagante glitterjurk. Onze kleding is een uitdrukking van wie we zijn, willen zijn, en soms moeten zijn. Wat zegt die tweede huid over ons?
Zwermers werkt sinds 2018 aan een doorlopend artistiek project: Pan~// Catwalk, over kleding en identiteit. Die twee dingen zijn nauw met elkaar verbonden. Bewust en onbewust geven we onszelf -elke dag- vorm door wat we dragen. We worden continu bekeken en geïnterpreteerd door anderen. Zwermers is gefascineerd door de transformatieve kracht van die ‘tweede huid’ en werkt cross-disciplinair en interactief aan allerlei uitingsvormen van dit project, live optredens in verschillende variaties en samenstellingen, (interactieve) installaties en een videowerk.
Performance
Met twee performers, een violist en een onophoudelijke rij outfits brengt Zwermers een ode aan de kleurrijke en veelzijdige mens. Je wordt ondergedompeld in een onophoudelijke stroom van kledingwissels ondersteund door een eenmansorkest met viool en loopstation, geïnspireerd op componisten als Hauschka en Philip Glass.
Pan~// Catwalk speelt met de menselijke neiging om alles wat we zien te labelen, de voorstelling stimuleert én ondermijnt die drang. Door het continu aan- en uittrekken van outfits ontstaat er een opsomming van allerlei soorten mensen. We vellen daarmee geen oordeel over de verschillende menstypes, maar laten door middel van onophoudelijke kledingwissels de fluïditeit van onze identiteit zien.
“Pan~//Catwalk laat je nadenken over hoe kleding identiteit uitdrukt en bewijst dat je aan- en uitkleden genoeg kan zijn om boeiend theater te maken” – Oerol dagkrant 2019
Videowerk & Photobooth
Identiteit is een fluïde gegeven met vele kanten, en bovendien van ons allemaal. Zwermers heeft in samenwerking met Jostijn Ligtvoet een photobooth gemaakt waarin ze mensen in allerlei verschijningsvormen vastleggen. Dit project begon tijdens The Self Design Academy in MU Artspace in Eindhoven, waar ze in het najaar 2020 te zien zijn geweest. Daar kwam een bonte verzameling mooie mensen uit. De portretten zijn verwerkt door filmmaker Marike Verbiest in een caleidoscopisch videowerk. Dit videowerk is groeiende en mag de vorm krijgen van Koyaanisqatsi achtige proporties waar bewoners van de hele wereld hun plek vinden.